O fame de osíxeno

A fame de osíxeno chámase hipoxia. Esta é unha condición na que as células do corpo humano reciben cantidades insuficientes de osíxeno. A hipoxia é transitoria, pero a maioría das veces este fenómeno dura o suficiente, o que pode levar a cambios patolóxicos.

Causas de fame de osíxeno

As causas da inanición por osíxeno do corpo son diferentes. Esta condición pode ocorrer:

Ademais, a condición que causa a fame de osíxeno do cerebro, así como o corazón, causa enfermidades isquémicas, trombose, vasospasmas e tabaquismo.

Síntomas da inanición de osíxeno

Os primeiros síntomas de inanición de osíxeno do cerebro son a excitación do sistema nervioso, a suor fría, mareos e palpitacións severas. Nalgunhas persoas, o estado de euforia pode ser substituído por extrema fatiga e mesmo retraso. Os signos de fame de osíxeno do cerebro inclúen:

Se a hipoxia ocorre moi rapidamente, entón unha persoa pode perder a conciencia e, nalgúns casos, caer nun coma.

Diagnóstico e tratamento da inanición de osíxeno

Para identificar a fame de osíxeno do cerebro, é necesario someterse a varios estudos. Estes inclúen un electrocardiograma, unha proba de sangue, unha imaxe de resonancia magnética, un electroencefalograma e unha tomografía computarizada do cerebro.

Unha persoa que sofre de inanición de osíxeno necesita un tratamento de emerxencia. Cando aparecen os primeiros signos desta condición patolóxica, inmediatamente chamar á ambulancia e antes da chegada do paciente, bríndalle ao paciente aire fresco. Para iso, é necesario desabroñar a roupa axitada, retirar a oda dos pulmóns, facer respiración artificial ou levar á persoa fóra do espazo pechado. No futuro, os traballadores sanitarios aseguran que o corpo está saturado de osíxeno.

En casos graves de inanición de osíxeno do cerebro, o tratamento debe incluír a transfusión de sangue eo uso de drogas anti-edematosas.

Prevención da fame de osíxeno

A inanición de osíxeno é unha condición perigosa que pode chegar a ser a causa principal de problemas de saúde graves, xa que as células sen osíxeno tras un tempo só morren. As consecuencias negativas da hipoxia son o síncope frecuente, fatiga rápida, convulsións, apoplexia, trastornos metabólicos. Polo tanto, debemos tratar de non permitir o desenvolvemento da inanición de osíxeno.

Isto require tanto como sexa posible ao aire libre, controlado regularmente por un médico e ver que o abastecemento de sangue para o cerebro é bo. Para evitar a hipoxia, móstrase a inhalación dos chamados cócteles de osíxeno. Poden enriquecerse con doces de eucalipto, lavanda e menta. Se padecemos cardiopatías coronarias ou enfermidades vasculares, para evitar a fame de osíxeno, é necesario someterse a oxixenación hiperbárica periódica.