Un aumento na pelvis renal nun neno, por desgraza, non é raro. Esta enfermidade chámase pioletectasia e pode ser conxénita (aparecen no útero) ou adquirida. A enfermidade pode afectar tanto os riñones esquerda e dereita, e raramente os dous riles ao mesmo tempo.
A causa da enfermidade é a máis frecuente:
- violación da saída natural de orina da pelvis e, como consecuencia, unha violación, circulación de sangue nos riles;
- unha anormalidade do desenvolvemento do tracto urinario superior (máis frecuentemente o lugar incorrecto do uréter);
- complicación das enfermidades renales: inflamación, tumores, pedras.
A enfermidade ocorre en tres etapas:
- Expansión da pelvis renal, na que a función renal non está afectada.
- Expansión da pelvis e do cáliz do fillo, mentres que a función renal está parcialmente afectada.
- A etapa na que hai desbaste dos tecidos e trastornos do ril.
Normalmente, a enfermidade é detectada coa axuda de ultrasóns, na 20 ª semana de embarazo esta patoloxía pódese detectar, pero na maioría dos casos a enfermidade intrauterina desaparece por si mesma como resultado da formación de órganos e sistemas. Nos neonatos, a enfermidade pode ser detectada pola inflamación da barriga ea presenza de sangue na orina do recentemente nado. No primeiro mes de vida recoméndase ao neno que realice un ultrasonido renal. O tamaño da pelve renal depende da idade do neno e normalmente é:
- en 2-3 anos - 0.1-1 ml;
- 3-5 anos - 2 ml;
- na adolescencia - 6-8 ml.
A ampliación da pelvis renal nos nenos na maioría dos casos é tratable, pero no caso de deterioro do ril requírese unha intervención quirúrgica. O tratamento da pelvis renal nas etapas tempranas inclúe a terapia médica, a inxestión de infusións de herbas, así como o control sistemático dos riles. A intervención quirúrgica realízase con máis frecuencia polo método de pieloplastia, que inclúe a escisión da parte estreita do uréter ea formación dunha articulación entre a pelvis eo uréter.