Como se realiza a espirometría?

Con varias enfermidades crónicas dos órganos respiratorios ou sospeitas do seu desenvolvemento, os pulmonólogos recomendan a espirometría. Este estudo permítelle avaliar a capacidade dos pulmóns para tomar, agarrar, usar e sangrar. Antes de escribir no procedemento, é mellor descubrir como se realiza a espirometría. Isto garante o cumprimento das normas de preparación preliminar da enquisa, obtendo resultados informativos e precisos.

Preparándose para a espirometría

Actividades e consellos necesarios que deben ser considerados:

  1. Durante 12 horas, se é posible: por día, antes de tomar medidas, non tomes ningún medicamento que poida ter efecto sobre os procesos respiratorios. Non inhalar.
  2. É permitido comer dúas horas antes da sesión.
  3. Durante 60 minutos antes da espirometría non comer forte café, té, non fumes.
  4. Inmediatamente antes do inicio do proceso, descansa durante 20 minutos na posición de sentado.
  5. Use roupa soltas que non limiten a respiración nin o movemento do corpo.

No resto, non se require unha preparación complicada.

Técnica e algoritmo de espirometría

O evento descrito é indoloro, sen incomodidade e rápido.

Procedemento:

  1. O paciente está sentado nunha cadeira e endereza as costas. Podes facer espirometría e de pé.
  2. Engádese un clip especial no nariz. O dispositivo axuda a limitar o acceso ao aire só á boca.
  3. Un tubo respiratorio con boquilla insírese na boca da persoa. Esta parte do dispositivo está conectada a unha gravadora dixital.
  4. Segundo o equipo do doutor, o paciente toma o alento máis profundo, cubrindo todo o volume dispoñible de pulmóns co aire.
  5. Despois diso, lévase a cabo unha forte e longa exhalación.
  6. A seguinte etapa é un forzado (rápido) respiración completa dentro e fóra.

Todas as medidas son repetidas varias veces para obter o valor medio máis preciso de cada indicador.

Ademais, practícase a técnica de realizar espirometría co uso dun broncodilatador. Este procedemento chámase probas provocativas ou funcionais. Durante a súa implementación, o paciente inhala pequenas doses de broncodilatador ou medicamentos broncoconstrictivos. Métodos similares para a realización de medicións son necesarios para diferenciar a EPOC ou o asma doutras enfermidades respiratorias, valorando a velocidade de progresión destas patoloxías, a súa reversibilidade ea adecuación do tratamento.