A vida consiste non só en franxas brancas, momentos alegres, días felices. De decepción na persoa que era tan querida para ti, ninguén está asegurada. E todo o que podemos facer nesta situación é permitirnos ser ofendidos, sentirse deprimidos ou tratar de superar este período difícil e comezar a vivir con un sorriso de novo.
Decepción nunha persoa desde o punto de vista da psicoloxía
A decepción é considerada unha das probas de vida máis difíciles que poden gastar toda a forza dunha persoa. Este sentimento de cor negativo ten a súa propia sintomatoloxía:
- O que abre a porta á decepción é un estado ansioso. Unha persoa séntese desamparada, deprimida, el está preocupado por algo.
- Se se trata dunha decepción nun ser querido, a persoa non só experimenta amargura na alma, senón tamén indignación. Na miña cabeza nun instante xorden varias preguntas, como "por que fixo iso? Que fixen mal? ".
- Moitos intentan escapar da decepción en lugar de superala. Todo isto é porque, ao parecer, tomou unha forma tan acentuada que non todos poden superar.
- Un dos síntomas importantes de decepción dunha persoa é a perda de fe nun futuro brillante.
- E, finalmente, o peor tipo de manifestación máis complexo deste sentimento é o asasinato ou o suicidio.
Como sobrevivir á decepción dunha persoa?
Moitas veces, a xente está decepcionada noutros porque lle puxo algunha esperanza. De aí a conclusión: se non quere esmagar a súa relación cos seus seres queridos, amigos, non constrúense plans grandiosos, bloqueos de aire, coa esperanza de que unha persoa teña a mesma opinión contigo.
Unha forma igualmente importante de superar a frustración nunha persoa próxima é unha conversación tete-a-tete coa causa raíz desta condición. Recoméndaselle falar sobre os teus sentimentos, tratando de deixar de lado a situación.
Nunca hai que buscar o significado da túa vida nas persoas que te rodean. De novo
A decepción pode e debe ser experimentada. Para iso, non fagas plans de vinganza contra o infrator. Ten que estar por riba desta.
Inicialmente, o corpo será difícil de xestionar o estrés que se apiñou nel, polo que se aconseja aos psicólogos que se dirixan ás súas cousas favoritas e que funcionen. Só logo dalgunhas semanas, e talvez meses, será posible avaliar o que pasou co maior grao de obxectividade.