A crise do primeiro ano de vida

Durante o crecemento do bebé, a nai eo pai terán que soportar moitas crises, cada unha das cales ten as súas propias características. Como regra xeral, ao final do primeiro ano de vida, a migas faise extremadamente caprichosa, que moitas veces tira aos pais mozos e provoca ansiedade. Mentres tanto, este "splash" pode explicarse sen dificultade en canto a psicoloxía práctica.

Neste artigo, imos dicir cal é a orixe da crise do primeiro ano de vida, e que signos caracterizan o desenvolvemento mental do neno durante este período.

As causas e signos da crise do primeiro ano de vida do neno

Toda crise que ocorre na vida dun neno está asociada exclusivamente ao crecer e subir un novo paso na vida independente. A crise do primeiro ano de vida non é unha excepción. Na maioría dos casos, o seu comezo coincide coa verticalización dun home pequeno ea aparición da súa capacidade de facer os primeiros pasos independentes.

Esta habilidade leva ao feito de que o bebé comeza a sentirse máis independente do que antes. A partir deste momento xa non ten medo de permanecer en paz e trata de escapar da súa nai na primeira oportunidade. É por iso que a miga comeza a loitar e con toda a súa forza intenta evitar a influencia dos adultos sobre a súa persoa.

Se fai inusualmente terco, caprichoso e irritábel, esixe máis atención a si mesmo e non deixa que a súa nai tome un só paso. A miúdo, o bebé rehúse a comer o que máis lle gustou antes, realiza as actividades habituais e ata xoga cos teus xoguetes favoritos. Todo isto, por suposto, causa malentendido entre os pais e moitas veces infórmanos nun estupor.

Que facer e como sobrevivir á crise?

A crise do primeiro ano de vida debe ser simplemente experimentada. Durante este período, baixo ningunha circunstancia, debes gritar ao neno, especialmente porque isto só se pode conseguir se a situación é aínda peor. O xeito máis sinxelo é aprender a chamar a atención do bebé e facelo cando o pequeno rebelde comeza a resentirse.

Mentres tanto, esta táctica non é adecuada se o descontento do fillo chegou demasiado lonxe e xa comezou histéricas. Nesta situación, a nai ou o pai terán que calmar o neno por calquera medio e, no futuro, intentar non permitir tales "salpicaduras".