O ceco é o órgano que é a sección inicial do intestino groso e está localizado na cavidade do ileo da dereita, desde o que o apéndice estende o apéndice. O cecum toma parte nos procesos dixestivos, ea súa principal función é a absorción do compoñente líquido dos contidos intestinais. É este órgano que moitas veces convértese no sitio da localización de tumores cancerosos (ocorre no 20% dos casos de cancro intestinal).
O cancro do cecum é un tumor maligno que se forma nos tecidos da membrana mucosa deste órgano. Como regra xeral, tales neoplasias caracterízanse por un crecemento lento e agresividade moderada, unha aparición relativamente tardía de metástasis distantes. Polo tanto, os pacientes que iniciaron o tratamento a tempo teñen unha boa probabilidade de recuperación (o pronóstico do cancro cecal é favorable cun tratamento oportuno adecuado).
Causas do cancro cecal
Os factores que predisponen ao desenvolvemento da enfermidade son:
- desnutrición;
- malos hábitos;
- falta de mobilidade;
- Algunhas patoloxías do tracto gastrointestinal;
- predisposición xenética.
Síntomas e sinais de cancro cecal
Como regra xeral, a enfermidade avanza no contexto doutras patoloxías do sistema dixestivo e ten as seguintes manifestacións:
- dor de diferente intensidade no abdome da dereita, máis frecuentemente cun carácter ruidoso;
- a aparición de sangue desde o ano na defecación;
- debilidade xeral;
- mareos;
- palidez da pel;
- trastornos do funcionamento do sistema gastrointestinal;
- falta de apetito;
- esgotamento.
Fases do cancro do cecum
Hai cinco etapas da enfermidade, nas que o grao de dano de órgano é o seguinte:
- O tumor é pequeno, afecta as capas superficiais da parede intestinal.
- O tumor esténdese ás capas máis profundas da parede intestinal, pero sen ir máis aló.
- O tumor afecta a parede exterior do intestino.
- As células do cancro van aos veciños
tecidos e órganos, os ganglios linfáticos son afectados. - O tumor é grande, con metástasis distantes.
Como tratar o cancro do cecum?
A forma principal de tratar a patoloxía é a cirurxía. Tamén se usa a quimioterapia ea radioterapia (como métodos adicionais e cando a cirurxía non é posible). Despois da operación, os pacientes necesitan un longo período de recuperación, onde se presta atención especial ao seu estado mental, así como á dieta.