Os osteófitos son crecemento óseo nas vértebras, que teñen a aparencia dunha elevación ou unha columna vertebral aguda, ás veces provocan a coalescencia dos tecidos óseos. Moitas veces ocorren na columna cervical. Un gran número de procesos é unha enfermidade grave chamada espondilosis.
Causas dos osteofitos
- Osteocondrose (violación da produción de tecido de cartilaxe, a súa abrasión).
- Envellecemento do corpo.
- Exceso de peso.
- Postura incorrecta.
- Pés planos.
- Modo de vida incorrecto.
- Herdanza.
- Lesións.
- Sobrecarga constante da columna vertebral.
- Reacción protectora do corpo.
- Falta de actividade física ou falta de exercicio.
Osteófitos na columna cervical - tratamento
Na espondilosis do departamento cervical, indícase un tratamento complexo, que inclúe a toma de medicamentos e a realización de procedementos especiais.
Medicación:
- tomar analxésicos e medicamentos antiinflamatorios para aliviar espasmos e síndrome de dor;
- uso de vitaminas B e ácido nicotínico para estimular a produción de tecido de cartilaxe no corpo;
- inxestión de minerais (calcio, magnesio, fósforo) para reducir a tensión muscular;
- Uso de ungüentos para calentar para mellorar a circulación sanguínea.
Procedementos especiais:
- fisioterapia para restaurar a función normal da columna vertebral e reducir a dor;
- Exercicios de fisioterapia para fortalecer os músculos e crear un corsé muscular;
- reflexoterapia para eliminar a hipertonia muscular;
- masaxe para relaxar os músculos e aliviar espasmos;
- hirudoterapia para reducir o inchazo dos tecidos circundantes;
- levando un colar ortopédico para corrixir a posición das vértebras.
É importante notar que se hai unha exacerbação da espondilosis ou dos osteofitos óseos acompañada de dor aguda, só se recomenda o tratamento con medicamentos. Os procedementos deben postergarse ata o período de mellora do estado xeral do paciente.
Osteofitos da columna vertebral - como tratar?
A espondilosis da columna vertebral é máis perigosa debido a frecuentes complicacións e progresión rápida.
Nas fases iniciais, a enfermidade é tratada do mesmo xeito que os osteofitos na rexión cervical, pero no canto do colo ortopédico utilízase un corsé.
As fases tardías da espondilosis son difíciles de tratar de xeito conservador e, en xeral, requiren cirurxía para eliminar os osteófitos:
- Foraminotomía: aumenta o tamaño do espazo entre as vértebras para aliviar a presión sobre os nervios.
- Fasectomía: eliminación do conxunto facetario e crecemento óseo, que exerce presión sobre o nervio.
- Laminotomía: agrandamento do burato na placa ósea, que protexe a medula espinal e a canle espinal.
- Laminectomía: eliminación parcial ou completa da placa.
A intervención quirúrgica está asociada a riscos:
- dano na medula espiñal;
- inestabilidade posterior da columna vertebral;
- infección;
- a aparición de dor na columna e pernas;
- problemas coa micção.
Ademais, a operación non garante a cura e mellora exitosa da enfermidade. A espondilose ten tendencia á recaída, polo que aínda se descoñece como se librar permanentemente dos osteófitos.
Osteofito - síntomas:
- Limitación da mobilidade da columna vertebral ou da columna vertebral cervical.
- Dor moderada e severa na zona do crecemento.
Ademais, debido á influencia que os osteófitos exercen sobre a columna vertebral, aparecen os seguintes síntomas:
- trastornos circulatorios;
- diminución da sensibilidade dos nervios;
- entorpecimiento das extremidades;
- mareos.