A paresia ea parálise da laringe son condicións patolóxicas similares do corpo que poden desenvolverse baixo a influencia dos mesmos factores, pero aínda teñen diferenzas significativas. Así, coa parálise, hai unha ruptura completa na función motora laríngeo, a ausencia de movementos arbitrarios e coa parésia, unha diminución parcial da forza dos movementos arbitrarios dos músculos laríngeos.
Síntomas da paresia laríngea
Á parede dunha larinxe móstranse estes signos:
- ronquera, ronquera ou perda de voz;
- tose;
- dificultad para respirar;
- falta de aire;
- asfixia frecuente mentres come ou bebe;
- dor na gorxa;
- sensación dun corpo extraño e extraño na gorxa;
- palidez da pel.
Causas da paresia laríngea
A parálisis ea parésia da laringe están conectados ben cunha violación da inervación (realizando impulsos nerviosos do cerebro) ou cun mal funcionamento dos músculos. Na maioría das veces os motivos son:
- inflamación da laringe ou tráquea con laringite prolongada, laringotraqueite;
- intenso estrés nas cordas vocales;
- danos ás estruturas cerebrais que transmiten impulsos nerviosos aos tecidos da laringe (debido a procesos inflamatorios no cerebro, presenza de tumores, esclerose múltiple , etc.);
- dano tóxico aos troncos nerviosos debido a infección, envelenamento con produtos químicos;
- trastornos da circulación sanguínea nas patoloxías vasculares;
- compresión do tronco nervioso con tumores que se desenvolven no pescozo, esófago e tórax.
Ademais, a parésia da laringe pódese desenvolver logo da cirurxía no pescozo, peito, no cerebro, cando hai danos nas estruturas nerviosas, así como tamén por varias lesións.
Tratamento da paresia laríngea
O tratamento desta patoloxía realízase de acordo coas causas identificadas de inmobilidade laríngea, cuxa eliminación debe abordarse en primeiro lugar. Pódense asignar as seguintes actividades:
- tomando medicamentos que melloran a conduta do impulso nervioso e a microcirculación;
- observancia da dormencia de voz;
- procedementos fisioterapéuticos;
- ximnasia respiratoria ;
- clases fonopédicas.
En casos graves, por exemplo, coa parésia bilateral postoperatoria da laringe, poderase requirir a intervención quirúrgica e o tratamento debería realizarse o máis axiña posible para evitar a atrofia do tecido muscular.
O tratamento da laringe da laringe pódese complementar con remedios populares, o máis seguro e efectivo das herbas medicinais con propiedades antiinflamatorias (manzanilla, tomiño, agullas de pino).