Radiculite lumbosacral

A radiculitis ( radiculopatía ) é unha enfermidade do sistema nervioso periférico, na que as raíces dos nervios da medula espiñal son afectadas. Na localización das lesións distínguense diferentes formas de radiculitis. A radiculitis lumbosacra máis comúnmente diagnosticada, na que as raíces nerviosas lumbar e sacra están implicadas no proceso patolóxico.

Na maioría dos casos, a patoloxía é discogénica (radiculite lumbosacral discogénica), cando o nervio ciático está pinchado por un disco desprazado en forma de saliente ou unha hérnia intervertebral. Noutros casos, a patoloxía pode asociarse coa interferencia nas terminacións nerviosas con vértebras (radiculite de compresión).

Causas da radiculitis lumbosacra:

Síntomas da radiculitis lumbosacra

A radiculitis desta localización pódese manifestar de forma aguda ou crónica. En forma crónica, hai fases de exacerbação de duración diferente, máis frecuentemente - 2-3 semanas.

O principal síntoma da patoloxía é a dor na parte inferior, que se estende ao longo da perna. Como regra xeral, xorden sensacións dolorosas de súpeto, moitas veces cun xiro incómodo, inclinación. A natureza da dor é afiada, costura, tiro. É difícil para unha persoa estar na mesma posición, camiñar.

Nalgúns casos, a sensibilidade da perna pérdese, ao mesmo tempo, pódese notar a debilidade nos músculos. Moitas veces hai queixas de sentimento de entumecimiento, formigamento, ardor. Co paso do tempo, o tecido trófico é interrompido, ea pel na parte baixa e na perna dolorosa pálida, faise seca e escamosa.

Como tratar a radiculitis lumbosacra?

O tratamento da radiculitis lumbosacra prescríbese en función da súa causa e severidade. A terapia de medicamentos pode incluír:

Con reumatismo debido a cambios distróficos da columna vertebral, fisioterapia, alongamento, masaxe e ximnasia terapéutica móstranse. Cando o disco intervertebral cae e cando os síntomas de compresión das raíces progresan, preséntase a intervención quirúrgica.