Síntoma Gref en lactantes

A vida dunha moza nai está chea de problemas e preocupacións. Culpable diso ea falta de experiencia persoal, e os consellos contradictorios das avoas experimentadas e os médicos infantís, asustando á nai sen experiencia con terribles diagnósticos. Unha visita a un neurólogo por moitas nais asústalle que treme aos seus pés. Como pode estar tranquilo cando o exame do neno mostra a síndrome de Gref. A enciclopedia médica informa que "a síndrome de Gref é unha enfermidade hereditaria caracterizada por graves malformacións: xordeira, oligofrenia, catarata, deformidade da columna vertebral e pés, síndrome esquizofreniforme". A imaxe é deprimente, pero non debes ter medo antes de tempo, porque probablemente o neurólogo non falase sobre a síndrome, senón o síntoma de Gref, que adoita atoparse nos bebés recentemente nados.

Cal é o síntoma de Gref?

O síntoma Gref ou o síntoma do sol pondo nos bebés denomínase unha tira branca característica que permanece entre o iris ea pálpebra superior cando o neno deixa caer os ollos. Por si só, o síntoma de Gref non indica que os nenos teñan algún problema de saúde. Pode ser só unha característica individual da estrutura dos ollos do bebé ou unha manifestación da inmadurez do seu sistema nervioso. Neste caso, Gref non require ningún tratamento para esta terrible "síndrome". O tempo pasa, o sistema nervioso do neno "madura" e todas as experiencias da nai seguirán no pasado. Isto ocorre normalmente durante os primeiros seis meses de vida do bebé.

Pero se o síntoma do sol está acompañado dunha maior excitabilidade do bebé, tirando a cabeza , estrabismo, tremor, retraso e regurgitación cunha fonte , isto xa indica a presenza de graves problemas: aumento da presión intracraneal, síndrome hidrocefálica. Para un diagnóstico preciso, será necesario someterse a unha serie de estudos adicionais: resonancia magnética, neurosonografía, electroencefalografía, tomografía por computadora. Tras recibir os resultados da investigación, o neurólogo poderá prescribir un método de tratamento: terapia médica, curso de masaxe terapéutica, natación. Coa dinámica positiva deste tratamento pode ser suficiente. En casos máis graves, tamén pode ser necesario recorrer á cirurxía: a instalación de shunts para garantir a saída do licor.