O bocio tóxico difuso é unha enfermidade autoinmune na que existe un aumento persistente no tamaño da glándula tireóide e aumento da produción de hormonas tiroideas, o que causa danos tóxicos aos sistemas internos (principalmente cardiovasculares e nerviosos) e órganos.
¿Que é un bocio tóxico difuso en 2 grados?
O grao da enfermidade determínase segundo o aumento da glándula tireóide, así como sobre a severidade da derrota doutros órganos e os síntomas que o acompañan.
En caso de bocio tóxico difuso do 2º grao por tirotoxicosis (intoxicación con hormonas tiroideas):
- obvio perda de peso con apetito normal;
- aumento da frecuencia cardíaca (ata 100-120 beats por minuto);
- aumento do nerviosismo;
- tendencia a cambios bruscos de humor;
- violación do sono.
Quizais un sentimento de calor, exotfalm (gotículas), unha síndrome de ollos incompletos e pechados, como resultado: dor nos ollos e desenvolvemento da conjuntivite, debilidade muscular. Un aumento no tamaño da glándula tireóide pode continuar uniformemente (bocio tóxico difuso) ou un forte aumento nun nó ou nodos individuais (bocio difuso-nódico), que no grade 2 é notábel non só na palpación, senón tamén a simple vista ou con deglución.
Tratamento de bocio tóxico difuso con 2 grados
Na etapa 2 da enfermidade, o tratamento inicialmente é requirido nun hospital, e aínda baixo supervisión médica constante.
Como tratamento conservador usaron fármacos tireostáticos que suprimen a secreción de hormonas pola glándula tireóide:
- Mercazolilo;
- Metizol;
- Tirozol;
- Propitsil.
En combinación con estas drogas utilízanse:
- glucocorticoides ;
- preparados de potasio;
- bloqueadores beta;
- sedantes;
- glucósidos cardíacos.
O tratamento de medicamentos dura entre 6 meses e 2 anos, cun descenso gradual das doses de medicamentos baixo supervisión médica no
Ademais da intervención quirúrgica, outro tratamento amplamente utilizado para bocio tóxico, considerado bastante eficaz e menos traumático que a cirurxía, é a terapia de iodo radioactivo . Os métodos radicais de tratamento (cirúrxicos ou radioterapéuticos) dan lugar a unha diminución acentuada do nivel de hormonas tiroideas e ao estado do hipotiroidismo, que despois se compensa coa medicación.