Kornegel é un medicamento local en forma de xel, que se usa na oftalmoloxía. Está indicado nos seguintes casos:
- danos erosivos á córnea do ollo;
- queratite ;
- queratoconjuntivite;
- queimaduras oculares (térmicas, químicas);
- patoloxía distrófica da córnea;
- danos á córnea debido ao uso de lentes de contacto (como tratamento e prevención);
- infeccións córnea de natureza bacteriana, viral ou fúngica (como parte da terapia complexa).
Composición do medicamento Kornegel
O compoñente principal de Cornegel é o dexpantenol (5%). Esta sustancia presenta a mesma actividade biolóxica que o ácido pantoténico (vitamina B5), pero ten unha mellor absorción. Compensa a necesidade crecente da córnea do ollo no ácido pantoténico, que ocorre con varias lesións. A sustancia ten un efecto de regeneración e protección, contribúe á normalización dos procesos metabólicos e á eliminación de fenómenos inflamatorios.
Os compoñentes auxiliares da droga son:
- cetrimide;
- carbómero;
- edetato disódico;
- hidróxido de sodio;
- auga preparada.
Como substituír Cornegel?
Ata o momento, o único análogo de Kornegel sobre a sustancia activa son as gotas de ollos Sikaprotect. Esta droga tamén contén o dexpantenol, pero a unha concentración menor: 3%. Ademais, na composición de Sycaproject hai tales sustancias:
- cloruro de benzalconio;
- hidróxeno fosfato dipotásico;
- fosfato de hidróxido de potasio;
- auga purificada.
Como regra xeral, estas gotas prescríbense para a sequedad da córnea e da conjuntiva asociada a diversas enfermidades ou causas mecánicas.
Outros preparados medicinales que teñen un efecto terapéutico similar a Kornegel, pero que difieren na composición, son:
- gotas Adegelon (sustancia activa - glicoproteína);
- ungüento Betamecil (ingrediente activo - betamecil);
xel Solcoseryl (sustancia activa - dializado desproteinizado do sangue dos becerros); - gotas Taufon (sustancia activa - taurina)
Solcoseryl ou Korneregel - que é mellor?
A preparación Solkoseril ten practicamente as mesmas indicacións que Cornegel. Non obstante, a acción farmacolóxica conséguese por outra substancia activa que promove a nutrición e restauración dos tecidos oculares. Ambas as drogas considéranse altamente efectivas, ben toleradas. Non obstante, non se recomenda a substitución de ningún dos medicamentos cun medicamento analóxico, sen a autorización do médico.