O efecto Zeigarnik

O efecto Zeigarnik foi nomeado despois do seu descubridor, o psicólogo feminino Bluma Zeigarnik. Ela demostrou que o negocio inacabado dá unha tensión interna a unha persoa, o que nos fai recordar constantemente estas cousas e regresar mentalmente unha e outra vez.

Psicoloxía: o efecto dunha acción inacabada (Zeigarnik)

Na década de 1920, o exitoso psicólogo Bluma Zeigarnik converteuse no descubridor deste sorprendente efecto. Do mesmo xeito que moitos descubrimentos, foi descuberto de súpeto, cando un camareiro nun café recordou un gran pedido sen gravalo.

Zeigarnik falou co camareiro, e el respondeu que recorda todas as ordes incumplidas e esquece por completo a todos os que xa remataron. Isto permitiunos facer o suposto de que as persoas completas e inacabadas perciben de forma diferente, xa que isto cambia o estado de importancia.

Entón realizáronse varios experimentos. Os estudantes ofrecéronlle tarefas intelectuais. Ao resolver algúns deles, o investigador dixo que chegou o momento. Poucos días despois, os alumnos foron invitados a recuperar os termos de todas as tarefas. Descubriuse que esas tarefas que non se completaron, aparecen na memoria dúas veces de forma eficiente. Este é o efecto dunha acción inacabada, ou o fenómeno de Zeigarnik.

O inicio da tarefa crea unha tensión, ea súa descarga prodúcese só despois de completar a acción. Esta tensión está constantemente esforzándose por eliminar: a xente está incómoda nun estado de incompletude e é cómodo cando a causa estea pechada.

O efecto da acción inacabada no amor

Na vida, o efecto dunha acción inacabada é moi difícil e moi dolorosa para os que o atopan. Vexamos un exemplo e descubra a mellor forma de proceder.

Por exemplo, unha moza namórase dun mozo, ten 18 anos. Pasan xuntos apenas 10 días, e logo vai lonxe, e a relación é interrompida. Desde entón, eles nunca se coñeceron de novo, só ocasionalmente corresponden, pero ela recorda 5 e 7 anos despois. A pesar do feito de que ela ten un home e unha relación seria, ela non pode deixar mentalmente esa situación.

Nesta situación, cómpre determinar cal sería o final. Por exemplo, para coñecer esa persoa, falar, descubrir que está na vida e está en soños: estas son dúas persoas diferentes. Ou mentalmente completa a situación, imaxinando o que acontecería se todo acabara de forma diferente. Cada caso concreto pode ser analizado por un psicólogo que axude a dirixir os pensamentos na dirección correcta.