A plexite da articulación do ombreiro é unha enfermidade inflamatoria na que o plexo nervioso, formado polos nervios espinales cervicales torácicos e inferiores, está danado. Este plexo está situado entre os músculos que proporcionan a unión do cofre ao pescozo. A derrota pode afectar tanto o plexo enteiro como algúns.
Causas da articulación do ombreiro
As causas da plexite da articulación do ombreiro poden ser moi diversas:
- longa estadía nunha posición incómoda (por exemplo, durante o sono ou a traballar nunha computadora), cuxa consecuencia é a compresión dos nervios;
- dislocación da articulación do ombreiro, fractura da clavícula , esguince ou lesión na rexión das raíces cervicales (plexite traumática ou postraumática da articulación do ombreiro);
- supercooling;
- enfermidades infecciosas (incluíndo viral);
- actividade física prolongada;
- derrota dos ganglios linfáticos.
Ademais, esta patoloxía pode ser unha complicación da gota ou osteocondrose da columna torácica ou cervical. Moitas veces, a enfermidade é observada en pacientes con diabetes mellitus.
Síntomas da plexite do ombreiro
O síntoma principal da plexite da articulación do ombreiro é unha dor forte. A dor aguda está localizada na clavícula e irradia ao brazo. A dor máis intensa séntese pola noite, así como durante o movemento (especialmente ao subir o brazo ou poñelo detrás da cabeza).
Co paso do tempo, a dor é aínda máis forte, para que unha persoa non poida deitarse sobre o ombreiro afectado. Hai unha diminución da sensibilidade da pel, unha violación dos reflexos do tendón. O brazo crece tonto, incha, a forza dos músculos da man diminúe. En pacientes, as habilidades motoras menores son interrompidas; faise imposible levantar e manter obxectos na man, fixar botóns, abrir o bloqueo, etc. En casos severos e descoidados, é posible a completa perda de sensibilidade, a aparición de parésia e parálise e atrofia dos músculos da man.
Diagnóstico da plexite do ombreiro
Ao diagnosticar, ademais dun exame neurolóxico, utilízanse métodos de diagnóstico instrumental:
- Radiografía;
- Ultrasonido;
- electronioromyografía;
- resonancia magnética ou tomografía computada.
Cando se sospeita de plexite na articulación do ombreiro, deben excluírse patoloxías como artrite, periartrite, polineuritis, radiculite cervical, etc.
Como tratar a plexite do ombreiro?
Se se detectan síntomas de plexite na articulación do ombreiro e se confirma o diagnóstico, o tratamento debe iniciarse inmediatamente. O resultado da enfermidade depende do inicio da terapia.
As principais medidas médicas para a plexite da articulación do ombreiro son:
1. A terapia farmacolóxica, que pode incluír o uso de:
- analxésicos;
- medicamentos antiinflamatorios;
- preparacións para a recuperación da condución nerviosa;
- fondos que melloran a circulación sanguínea e a nutrición do tecido;
- drogas antibacterianas (na natureza bacteriana da lesión);
- fármacos anticolinesterase (con disfuncións motoras);
- Preparados vitamínicos (vitaminas B1, B12).
2. Procedementos térmicos:
- electroforesis;
- aplicacións de barro;
- paquetes de parafina.
3. Métodos fisioterapéuticos de tratamento:
- ultrasonido;
- crioterapia;
- terapia con láser;
- magnetoterapia.
4. Masaxes, ximnasia terapéutica.
A partir de métodos non tradicionais de tratamento desta patoloxía son bastante efectivos:
- terudoterapia ( tratamento con sanguijuelas );
- acupuntura;
- homeopatía.
Inmediatamente despois da remisión de fenómenos agudos na plexite da articulación do ombreiro, recoméndase unha masaxe que ten como finalidade:
- redución e eliminación da dor;
- activación da circulación sanguínea e linfática;
- mellorando a condución dos troncos nerviosos;
- restauración da sensibilidade e funcións dos músculos afectados da man.
Con esta enfermidade realízase unha masaxe no pescozo, os brazos do ombreiro no lado afectado. Asegúrese de masajear a zona da escápula, a fosa supraclavia e a subclavia.