Tose prolongada no neno

Se despois de 2-3 semanas cun tratamento axeitado a tose no neno non se vaia, chámase persistente. Este problema considérase bastante grave e require un exame adicional. Para establecer a causa, que implicaba a aparición dunha tos prolongada nun neno, é necesario:

Por suposto, isto non significa que o bebé terá que pasar por todos os procedementos anteriores. Ás veces, basta con consultar a un pediatra experimentado, que determinará a causa ou lle indicará en que dirección seguirá.

Causas de tos prolongada

Como norma xeral, a reacción protectora natural do organismo en forma de tose aparece debido a:

  1. Enfermidade infecciosa-inflamatoria (xeral ou local), resultante da penetración no corpo de calquera infección ( viral ou bacteriana). Esta é unha das razóns máis comúns para a aparición dunha tose forte prolongada nun neno.
  2. Reacción alérxica. Moitas veces, a tose é un dos síntomas da alerxia que comezou.
  3. Alta sensibilidade dos receptores de tose. Esta tose ocorre durante a rehabilitación, cando o esputo é asignado demasiado.
  4. Exposición de corpo externo ao tracto respiratorio.
  5. Influencia negativa dos factores ambientais. O po, o pelo de compañía, o fume de cigarro adoitan causar a aparición dunha tose seca e prolongada nun neno.
  6. Refluxo gastroesofágico. O gastroenterólogo pode refutar ou confirmar o diagnóstico, así como prescribir o tratamento.
  7. Factores psicoxénicos. O estrés, o exceso de traballo, a depresión infantil poden acompañarse dunha tos seca cun tinte metálico.

Tratamento da tos prolongada nos nenos

Cando se trata dunha tose prolongada nos nenos, o trato que se aplica ao principio de "un rapaz do veciño axudado" pode ser perigoso. Aquí necesitamos un enfoque racional e competente, baseado no resultado da enquisa. Ademais, cómpre considerar as características dunha tos prolongada: por exemplo, a tose do neno pode estar húmida ou seca, as convulsións poden alterar só pola noite, pola mañá ou durante todo o día, que antes do embarazo, a duración da enfermidade. Só despois de que a imaxe do que está pasando é clara, o médico ten o dereito de asignar migas a medicamentos e procedementos necesarios.