Tos na nena de 2 anos e os seus tipos
A tos pode ser:
- mollado (produtivo), é dicir, que termina coa separación e aparición do esputo (as convulsións prodúcense cando se acumula certa cantidade de esputo, o cal é moi característico da bronquite);
- seco (improdutivo), non acompañado pola separación e liberación do moco, xeralmente molesto, doloroso (que é típico de traqueítis, bronquite, pneumonía, laringite);
- prolongados, duran máis de 14 días (tales ataques ocorren durante a recuperación, asociándose non coa presenza de inflamación, pero co feito de que se producen cantidades excesivas de moco, hai unha sensibilidade excesiva de receptores de tose).
Unha tos seca nun neno de 2 anos pode ser un signo moi perigoso, como é característico de croup . Se un neno ten 2 anos de idade e unha forte tose comeza pola noite contra un fondo de saúde xeral, acompañado de sons latentes, falta de aire, é necesario chamar a un médico con urxencia. Tales ataques son moi perigosos para migas de vida.
Como tratar unha tos filla en 2 anos?
Se un neno sofre unha tos a dous anos, o tratamento debe ser prescrito exclusivamente por un médico, porque o bebé é moi pequeno e calquera proceso patolóxico no seu corpo pode desenvolver a velocidade do raio. Ademais, a especificidade do tratamento sempre depende da causa do síntoma, e só pode ser determinada por un especialista.
Nos intentos de librarse da tose, vale lembrar que este é un reflexo útil que non se pode suprimir. Permite que o corpo se recupere máis rápido, actuando sobre o mesmo principio que o aumento da temperatura corporal. Ao final, todo o mundo sabe que non pode baixar a temperatura ata que alcanza un determinado límite. Tamén ocorre coa tose: se non é perigoso para a saúde, non causa asfixia ou vómitos, non debe ser combatida activamente.
A corrección do tratamento depende de se a causa do reflexo da tos é tan determinada con precisión. Pode ser ARI, bronquite, traqueítis, laringitis, pneumonía, non incluíndo causas tan graves como, por exemplo, a tuberculose. Debes recordar tres regras de tratamento:
- Creación de condicións favorables para o bebé (eliminación de ruído excesivo, luz brillante e outros estímulos externos para que o neno poida estar en paz e confort).
- Nutrición adecuada (que inclúe na dieta tanto como sexa posible froitas, verduras, produtos naturais).
- Unha bebida cálida abundante (líquido en grandes cantidades axuda a protexer o corpo do sobrecalentamiento, a deshidratación e tamén promueve a excreción do esputo das vías respiratorias superiores).
Tamén é importante seguir todas as receitas do médico, pero sen a necesidade de non tomar drogas antituberantes. Pola contra, é necesario beber xarope expectorante, facer inhalacións que provocan tos, protexendo así o neno. O pediatra debe elixir o axente para o tratamento ea súa dosificación, duración e especificidade da recepción tendo en conta a idade, o peso ea causa da enfermidade.