Trastorno de pensamento

A capacidade de resolver problemas lóxicos complexos é unha das principais características distintivas dunha persoa dun animal. Pero na psicoloxía, un fenómeno coñecido como unha violación do pensamento e da intelixencia , que ocorre cando hai enfermidades mentais. Hai moitas violacións deste tipo, polo que se creou unha clasificación que permite identificar os principais grupos que inclúen todo tipo de desordes.

Os principais tipos de trastornos do pensamento

O proceso de pensamento é o maior estadio do coñecemento, o que nos permite establecer conexións entre fenómenos. Pero hai casos en que unha persoa (parcial ou completamente) perde a capacidade de facelo. A continuación, falan sobre as violacións do pensamento, cuxos tipos principais adoitan clasificarse segundo os seguintes signos.

  1. Trastorno do lado operativo do pensamento . Caracterizado por un nivel máis baixo ou distorsión do proceso de xeneralización. É dicir, unha persoa perde a capacidade de seleccionar características que describen o concepto máis completo ou que poidan capturar só conexións aleatorias entre fenómenos, ignorando completamente os elementos máis obvios.
  2. Violación do ritmo de pensamento . Pódese manifestar na aceleración ou inercia da actividade do pensamento, na inconsistencia do razoamento ou a resposta: unha alta susceptibilidade dunha persoa, na que se teñen en conta absolutamente todos os estímulos, incluso aqueles que non están directamente relacionados con el. Para os casos de resposta, caracterízase a reflexión no discurso de todos os fenómenos e obxectos percibidos. Tamén a este grupo de infraccións atópanse casos de deslizamento, nos que unha persoa de súpeto se desviou do rumbo correcto de pensamentos, e logo, sen darse conta do seu erro, continúa o seu razonamiento consistente. Tales fallos son explicadas polo feito de que o razonador ten en conta o non esencial por un caso específico, sinais.
  3. Violación do compoñente motivador do pensamento . Este grupo inclúe: a diversidade de pensamento - razoamento sobre fenómenos que se atopan en diferentes planos, as accións non teñen unha orientación clara, o razoamento é o uso de construcións e termos complexos sen comprender o seu significado cando o razonamiento amorfo e sen sentido, a asociatividade do pensamento e a redución da súa criticidade.

Pódense presentar trastornos similares no caso de enfermidades mentais conxénitas ou adquiridas.