Desde hai moito tempo a xente coñece as propiedades útiles do rabanete negro, que é unha raíz radicalmente despretensiosa. Con especial respecto a el, pertencía aos gregos antigos: os froitos máis fermosos ata os deuses foron traídos como agasallo. A lenda do grego antigo di que o dios-sanador Apolo creu que este vexetal custa tanto ouro como o que pesa. Repetidamente os beneficios do rábano nas súas obras mencionaron ao famoso Hipócrates. Os gregos eran realmente correctos: as súas propiedades medicinais e nutricionais realmente merecen atención.
Propiedades do rabanete negro
Este cultivo de raíces é similar na súa composición a remedios naturais medicinales como mel de abeja, cebola fresca, allo . Hai casos nos que as súas propiedades bactericidas son aínda máis fortes que as dos produtos enumerados anteriormente. Isto explícase polo alto contido no rábano de glicósidos e aceite esencial.
Debido ao alto contido de substancia antimicrobiana "lisozima" nela, o uso de rábano negro para o corpo é que disolve as paredes celulares de moitos tipos de microorganismos nocivos: estreptococo, Staphylococcus aureus, difteria, pertussis, etc.
Raíz, que ten un sabor afiado e afiado, axudará a librar o corpo de virus nocivos, bacterias e substancias velenosas. En rabanete contén unha gran cantidade de potasio, que regula no metabolismo do sal de auga corporal, elimina o exceso de líquido. No corpo esta raíz ten un efecto laxante suave e diurético.
O uso do rábano negro para a inmunidade
No período de inverno-primavera, o rabanete negro é unha excelente ferramenta para fortalecer a inmunidade. Esta modesta raíz contén moita fibra, aminoácidos, encimas, ácidos orgánicos, carotenos, aceite graso e proteínas. Ademais, o rabanete negro é unha fonte de ácido ascórbico, tocoferol, vitaminas B e minerais importantes para a saúde.
Nos froitos das plantas substancias útiles
O mal de rabanete negro
Este cultivo de raíz, a pesar das súas propiedades útiles, é capaz de causar certos danos no esmalte dos dentes. Non debe usarse durante o embarazo e en presenza de enfermidades como inflamación no fígado ou nos riles, gota, pancreatite crónica, gastrite, enterite, colite, úlcera duodenal ou estómago.